Zieke medewerkers horen er ook bij. Ook als ze (tijdelijk) niet op de werkvloer zijn.
In mijn tijd als HR-professional had ik regelmatig te maken met ziekteverzuim. Meestal ging het om kortdurende afwezigheid, maar soms waren er langdurige trajecten die uiteindelijk uitmondden in een spoor 2 traject. In die trajecten werd me iets heel duidelijk: de impact van langdurige ziekte raakt niet alleen het individu, maar het hele systeem – het team, de leidinggevende, de organisatiecultuur.
Vanuit mijn latere rol als re-integratiecoach hoorde ik vaak dezelfde pijnlijke feedback van zieke medewerkers:
- Er is zo weinig contact.
- Ik voel me vergeten.
- Het lijkt alsof ik niet meer besta voor mijn werkgever.
Toen ik dat hoorde, kwam er ook een besef bij mezelf. In mijn HR-tijd had ik ook steken laten vallen. Niet uit onwil, maar uit ongemak, drukte, of simpelweg niet weten wat te zeggen. En toch: het had beter gekund.
Vanuit systemisch perspectief weet ik nu dat iedereen in een organisatie recht heeft op zijn plek. Ook wanneer iemand ziek is. Als iemand langdurig uit beeld raakt, raakt het systeem uit balans. De collega’s voelen het, het team voelt het. En de zieke medewerker zéker.
Wat kun jij doen?
- Blijf regelmatig in contact, ook in het tweede ziektejaar
- Erken de aanwezigheid van de medewerker, ook al is die niet fysiek op de werkplek
- Toon oprechte interesse, al weet je even niet wat je moet zeggen
- Wees duidelijk en transparant over vervolgstappen
- Realiseer je: jouw ongemak duurt even. Voor de medewerker is het dagelijks.
Door contact te houden en betrokken te blijven, erken je de plek van de zieke medewerker. Je laat zien: je hoort er nog steeds bij – ook nu.
Want iedereen hoort erbij. Ook als het moeilijk is.
