Luister jij naar de signalen van je lichaam?

Soms zijn er periodes in je leven die je nooit vergeet. Voor mij was dat de tijd van mijn 15e tot mijn 30e, een periode waarin mijn lichaam simpelweg niet meewerkte.

Ieder jaar, van november tot maart, waren al mijn gewrichten ontstoken. De huisarts onderzocht me eindeloos, er volgden talloze bloedonderzoeken en ook de reumatologen wisten er geen raad mee.

“Jij zult wel al jaren thuis zitten”, merkte de reumatoloog op.

Ik keek hem verbaasd aan, want thuiszitten was wel het laatste wat ik zou doen.

Ik liet me niet kennen, deed overal aan mee, werkte elke dag en meldde me nooit ziek. Ondertussen was het leven met die pijn zwaar. Van de kleinste dingen als tandenpoetsen of haren kammen tot aan autorijden en lopen — alles deed pijn. Maar pijnstillers? Daar moest ik niets van hebben. Gewoon doorgaan!

Vandaag ben ik begonnen in het boek 𝑊𝑎𝑛𝑛𝑒𝑒𝑟 𝑗𝑒 𝑙𝑖𝑐ℎ𝑎𝑎𝑚 𝑛𝑒𝑒 𝑧𝑒𝑔𝑡 van Gabor Maté. Al na een paar pagina’s moest ik terugdenken aan die jaren en aan de pijn die ik toen voelde. Het zette me aan het denken: wat probeerde mijn lichaam mij eigenlijk te vertellen?

Wat me raakte, is dat Maté beschrijft hoe ons lichaam vaak de signalen afgeeft die we zelf niet willen horen. Wanneer we te veel geven, te weinig rust nemen of continu proberen te voldoen aan verwachtingen, zegt ons lichaam uiteindelijk ‘nee’ op zijn eigen manier.

In mijn werk herken ik die signalen ook bij mijn cliënten. Lichamelijke klachten die niet altijd medisch te verklaren zijn, maar wel iets duidelijk willen maken.

Vaak zie ik daar bepaalde patronen onder: eindeloos doorgaan, geen ‘nee’ kunnen zeggen, over grenzen gaan, gericht zijn op de ander, schuldgevoelens, pleasen en de behoefte om aardig gevonden te worden.

Het is bijzonder hoe lichaam en geest met elkaar verbonden zijn en hoe subtiel ons lichaam ons soms probeert te waarschuwen.